کد مطلب:38223 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اهل بيت

خوردن نذري يا طعامي كه در ايام سوگواري داده مي شود و انسان نمي داند صاحب احسان آن را از كجا تهيه كرده چه حكمي دارد؟

خوردن نذري يا طعام ديگران در صورت شك در حلال بودن اشكالي ندارد. اگر يقين داشته باشد كه غذا از پول خمس داده نشده تهيه شده يا از مال دزدي و غصبي، نمي توان از آن مصرف كرد.[1]

مسلّماً خوردن غذاهاي حرام در روح و روان انسان آثار منفي مي گذارد و باعث قساوت قلب مي شود. در اثر قساوت و ظلمت، پند و اندرز در او اثر نمي كند و سخت ترين مناظر رقّت بار او را متأثر نمي كند. حضرت سيد الشهداء(ع) به لشكريان عمر بن سعد فرمود: شكم هايتان از حرام پر شده و بر دل هايتان مُهر خورده، ديگر حق را نمي پذيرد. واي بر شما! آيا انصاف نمي دهيد؟ آيا گوش نمي دهد؟!.[2]

از جمله آثار حرام خواري، مستجاب نشدن دعا و قبول نشدن نماز است. رسول خدا(ص) فرمود: كسي كه لقمة حرام بخورد تا چهل شب نمازش قبول نمي شود و تا چهل روز دعايش مستجاب نمي شود. هر گوشتي كه در بدن او از حرام روييده شود، آتش به آن سزاوارتر است.[3]

باز فرمود: كسي كه مي خواهد دعايش مستجاب گردد بايد خوراك و كسب خود را پاكيزه كند.[4]

پرهيز از شبهات و غذاهاي مشكوك بسيار خوب و مطابق با احتياط است. از اين رو در روايات آن را پسنديده دانسته است.

امام اميرالمؤمنين(ع) در نامه اش خطاب به عثمان بن حنيف، فرماندار خود در بصره نوشت: شنيده ام مردي از اهل بصره تو را به سفرة چربي دعوت كرده و تو شتابان سر آن سفره حاصر شده اي! دقت كن و ببين چه لقمه اي از دهانت پايين رفته است. از آنچه شبهه ناك است پرهيز كن و آن چه را كه به پاكيزگي آن يقين داري مورد استفاده قرار بده.[5]

[1] آيت الله فاضل، جامع المسائل، ج1، ص 205، س 791 به بعد.

[2] شهيد دستغيب، گناهان كبيره، ج10، ص 389.

[3] همان.

[4] همان.

[5] نهج البلاغه، نامة45.